فیلتر بر اساس وضعیت موجودی
دتکتورهای اعلام حریق یا سنسورهای حریق، تجهیزات حیاتی در سیستمهای اعلام حریق هستند که برای شناسایی نشانههای وقوع حریق به کار میروند. این اجزا از نوعی حسگر سنسوری استفاده میکنند تا انواع مختلفی از حرارت، دود، گازهای قابل اشتعال یا نشانگرهای دیگر حریق را شناسایی کنند. این سنسورها با واکنش به نشانههای حریق، به طور خودکار اعلام حریق را فراهم میکنند.
انواع اصلی دتکتورهای اعلام حریق عبارتند از:
- دتکتور حرارتی
این دتکتورها براساس تغییر در دما، به وقوع حریق پاسخ میدهند. آنها معمولاً در مکانهایی که استفاده از دتکتور دودی غیرممکن یا غیرعملی است (مانند محیطهای پر از دود یا گرد و غبار)، مورد استفاده قرار میگیرند.
- دتکتور دودی
این نوع دتکتورها بر پایه شناسایی ذرات دودی حاضر در هوا عمل میکنند. زمانی که دود به آنها وارد میشود، واکنش نشان میدهند و اعلام حریق را آغاز میکنند.
- دتکتور گاز
این دتکتورها گازهای خاص را شناسایی میکنند که به عنوان علائم حریق محسوب میشوند، مانند گازهای کربن مونوکسید (CO) یا گازهای قابل اشتعال.
دتکتورهای اعلام حریق مهمترین قسمت از سیستم اعلام حریق هستند، زیرا نقش حیاتی در شناسایی زودهنگام وقوع حریق و اعلام آن به افراد حاضر دارند.